ΛΙΓΗ ΙΣΤΟΡΙΑ
1540 (1 Iανουαρίου) Ο Πέδρο δε Βαλντίβια ξεκινά την εκστρατεία του προς την Χιλή. Αναχωρεί από το Κούσκο με μια μικρή ομάδα Ισπανών και λίγους Ινδιάνους. Τον συνοδεύει η Ινές Σουάρες, η πρώτη γυναίκα που καταγράφει το όνομά της στην ιστορία της Χιλής.
Επιλέγει τον δρόμο της ερήμου και κατά την διάρκεια του ταξιδιού ενώνονται μαζί του διάφοροι Ισπανοί που είχαν συμμετάσχει σε άλλες εκστρατείες στην περιοχή. Μεταξύ τους, μερικοί πολλοί σημαντικοί όπως ο Φρανσίσκο δε Βιγιάγρα, ο Φρανσίσκο δε Αγκίρρε, ο Ροδρίγο δε Κιρόγα, ο Χερόνιμο δε Αλντερέτε και ο Ροδρίγο Γκονσάλες Μαρμολέχο, που θα γινόταν ο πρώτος επίσκοπος της μελλοντικής πρωτεύουσας της Χιλής.
1540 (27 Αυγούστου) Ο Βαλντίβια φθάνει στην κοιλάδα του Κοπιαπό.
1540 (13 Δεκεμβρίου) Ο Βαλντίβια φθάνει στην κοιλάδα του Μαπότσο. Δίνει το όνομα Σάντα Λουσία (που η μνήμη της γιορτάζεται στις 13 Δεκεμβρίου) στον λόφο που οι Ινδιάνοι ονόμαζαν Ουελέν.
1541 (7 Φεβρουαρίου) Πρώτο Δημοτικό Συμβούλιο του Σαντιάγο. Μερικές μέρες μετά την ίδρυση της πόλης, ο Πέδρο δε Βαλντίβια διορίζει το πρώτο Δημοτικό Συμβούλιο, ορίζοντας ως δήμαρχο τον Φρανσίσκο δε Αγκίρρε.
1541 (12 Φεβρουαρίου) Ο Βαλντίβια θεμελιώνει την πόλη του Σαντιάγο.
1541 (11 Σεπτεμβρίου) Επίθεση και καταστροφή του Σαντιάγο. Τα ξημερώματα αυτής της ημέρας, χιλιάδες Ινδιάνοι διοικούμενοι από τον Μιτσιμαλόνκο, επιτίθενται και πυρπολούν την πόλη.
1550 (22 Φεβρουαρίου) Μάχη του Ανταλιέν. Το εκστρατευτικό σώμα του Βαλντίβια δέχεται την επίθεση ενός στρατού 15 ως 20 χιλιάδων Ινδιάνων, οι οποίοι ηττώνται από τους Ισπανούς και υφίστανται βαριές απώλειες.
1551 (23 Φεβρουαρίου) Ο Βαλντίβια ιδρύει την πόλη της Κονσεπσιόν. Αυτή η πόλη καταστράφηκε και ανοικοδομήθηκε, εγκαταλείφθηκε και επανακατοικήθηκε αμέτρητες φορές λόγω των διαρκών επιθέσεων από τους Αραουκάνους και των σεισμών από τους οποίους επλήγη.
1552 (12 Φεβρουαρίου) Ο Βαλντίβια ιδρύει την πόλη της Βαλντίβια.
1552 (Απρίλιος) Ίδρυση της Βιγιαρρίκα από τον Πέδρο δε Βαλντίβια με το όνομα Σάντα Μαρία Μαγνταλένα δε Βιγιαρρίκα.
1554 (1 Ιανουαρίου) Μάχη του Τουκαπέλ και θάνατος του Βαλντίβια. Οι Μαπούτσε, με ηγέτη τον Λαουτάρο, νίκησαν τους Ισπανούς και θανάτωσαν τον Βαλντίβια κοντά στο σημερινό Κανιέτε.
Λίγες ημέρες πριν οι Μαπούτσε είχαν επιτεθεί αιφνιδιαστικά στο οχυρό του Τουκαπέλ. Ο Βαλντίβια μόλις το πληροφορήθηκε έσπευσε σε βοήθεια. Αυτό ακριβώς περίμενε ο Λαουτάρο ο οποίος είχε κρύψει μέρος του στρατού του για να αιχμαλωτίσει τον Βαλντίβια. Η στρατηγική αυτού του νεαρού τόκι, που έγκειτο στις συνεχείς επιθέσεις μικρών στρατιωτικών ομάδων ενάντια στους Ισπανούς, καθιστούσε αδύνατη την άμυνα των τελευταίων.
Ο Βαλντίβια, όντας αιχμάλωτος, προσπάθησε να πετύχει την απελευθέρωσή του προσφερόμενος να εγκαταλείψει την χώρα. Ωστόσο, έντρομοι μερικοί κασίκοι που έπεισαν τον Καουπολικάν και τον Λαουτάρο τον θανάτωσαν αιφνιδιαστικά με ρόπαλα.
Σε μερικά κείμενα αναφέρεται ότι αυτή η μάχη διεξήχθη στις 25 Δεκεμβρίου 1553, ωστόσο ακολουθούμε αυτή, που είναι γενικά αποδεκτή.
1554 (23 Φεβρουαρίου) Μάχη του Μαριγκυένιου (Μαριουένιο). Ο Φρανσίσκο δε Βιγιάγκρα οδεύοντας προς το Τουκαπέλ (Κανιέτε) για να εκδικηθεί τον θάνατο του Βαλντίβια ηττάται από τον Λαουτάρο, παρότι αυτή είναι η πρώτη φορά που οι Ισπανοί χρησιμοποιούν το πυροβολικό, που κατόπιν καταστρέφουν την Κονσεπσιόν.
1554 (18 Μαρτίου) Ιδρύεται η πόλη της Βαλντίβια. Στη θέση όπου βρισκόταν το ινδιάνικο χωριό του Αϊντίλ, ο Βαλντίβια ιδρύει ένα οχυρό. Εγκαταλείφθηκε και επανακατοικήθηκε αμέτρητες φορές εξαιτίας της διαρκούς εξέγερσης των Μαπούτσε.
1554 Εγκαταλείπεται η πόλη της Βιγιαρρίκα.
1557 (1 Απριλίου) Θάνατος του Λαουτάρο. Ο κασίκος κοιμόταν με τους πολεμιστές του στην περιοχή της Πετόρκα, κοντά στον ποταμό Ματακίτο. Μπροστά και στα πλάγια το στρατόπεδο προστατευόταν από πασσάλους, κορμούς δένδρων και λάκκους που καθιστούσε αδύνατο το πέρασμα του ιππικού. Ωστόσο, οι Ισπανοί καθοδηγούμενοι από κατασκόπους Πικούντσες, μπόρεσαν να διασχίσουν μια απόκρημνη οροσειρά η οποία κάλυπτε τα μετόπισθεν, αιφνιδιάζοντας τον Λαουτάρο και τους στρατιώτες του, που την προηγούμενη νύχτα είχαν ένα “τρικούβερτο” γλέντι, όπως λέμε σήμερα. Αν και ο Λαουτάρο πρόβαλε ηρωική αντίσταση, σύντομα τραυματίστηκε θανάσιμα. Αυτό το περιστατικό αναφέρεται επίσης ότι συνέβη στις 29 Απριλίου. (Ο Λαουτάρο την εποχή εκείνη βάδιζε κατά του Σαντιάγο).
1557 (μέσα) Εκλογή του Καουπολικάν ως αρχηγού σε συγκέντρωση που έγινε στους πρόποδες του Πενιόν Ροκόσο, μεταξύ της Καραμπάνγκουε και του Αράουκο.
1557 (18 Νοεμβρίου) Οι Ισπανοί, με επικεφαλής τον Γκαρσία Ουρτάδο δε Μεντόσα, νικούν τους Μαπούτσε στη μάχη της Λαγκουνίγιας. Ανάμεσα στους αιχμαλώτους βρίσκεται και ο γενναίος κασίκος Γκαλβαρίνο, του οποίου, κατόπιν διαταγής του κυβερνήτη, του κόβουν τα χέρια. Το μαρτύριο διηγείται ο Αλόνσο δε Ερσίγια (La Aaraucana, canto XII), ο οποίος συμμετείχε και στη μάχη. (Σελ. 47)
1558 (27 Μαρτίου) Ο Γκαρσία Ουρτάδο δε Μεντόσα ιδρύει την πόλη του Οσόρνο.
1558 (15 Απριλίου) Μάχη της Αντιουάτα. Θάνατος του Καουπολικάν. Η ιστορία, η ποίηση και ο μύθος έχουν μονοπωλήσει αυτό το γεγονός. Μια φάλαγγα στρατιωτών με επικεφαλής τον Πέδρο Αβεντάνιο αιφνιδίασε και συνέλαβε τον τόκι, οδηγώντας τον στο οχυρό της Κανιέτε. Λέγεται πως -όπως και ο Βαλντίβια στο Τουκαπέλ και με τα ίδια αποτελέσματα- έκανε διάφορες προσφορές για να σώσει τη ζωή του.
Η ιστορία διατήρησε την περιφρόνησή του για τον θάνατο, την αντοχή του στον πόνο, την υπερηφάνεια του μπροστά στους νικητές του.
Ο θάντατός του ήταν μαρτυρικός, αφού ο Αλόνσο δε Ρεϊνόσο, αρχηγός του οχυρού, τον καταδίκασε σε θάνατο “δια ανασκολοπισμού”, δηλαδή, καθισμένος πάνω σε μια λόγχη (δόρυ) “που διαπέρασε κάθετα τα σωθικά του”. (Θάνατος του Καουπολικάν στις 5 Νοεμβρίου;)
1559 Επανακατοικείται η πόλη της Βιγιαρίκα από τον κυβερνήτη Γκαρσία Ουρτάδο δε Μεντόσα. Στις 16 Δεκεμβρίου 1575 καταστρέφεται ολοκληρωτικά από σεισμό.
1564 (17 Φεβρουαρίου) Μάχη του Ρεϊνογκϋελέν. Ο Πέδρο δε Βιγιάγρα νικά τους Μαπούτσε και κατορθώνει να προωθηθεί ως το Τσιγιάν, αιχμαλωτίζοντας τον σημαντικότερο κασίκο που λεγόταν Λόμπλε.
1579 (18 Μαρτίου) Ο Μάρτιν Ρούις δε Γκαμπόα ιδρύει την πόλη του Τσιγιάν.
1598 (26 ή 23 Δεκεμβρίου) Καταστροφή της Κουραλάβα. Ο τόκι Πελαντάρο νικά και σκοτώνει τον κυβερνήτη Μαρτίν Ονιές δε Λογιόλα, στα Γιάνος δε Λουμάκο. Γενική εξέγερση των Μαπούτσε. Οι Ισπανοί εγκαταλείπουν όλη την περιοχή νότια του Μπίο-Μπίο και τις επτά πόλεις νότια του Μπίο Μπίο. Η Κονσεπσιόν για πάνω από δύο αιώνες θα έχει μόνιμο στρατό (φαινόμενο μοναδικό για τους Ισπανούς σ’ ολόκληρη την Αμερική). Όλη αυτή την περίοδο έγιναν 18 συναντήσεις ειρήνης ανάμεσα στους Ισπανούς και τους Μαπούτσε.
Ο Πέδρο δε Βαλντίβια [Pedro de Valdivia (http://es.wikipedia.org/wiki/Pedro_de_Valdivia), Ισπανία 1497-Τουκαπέλ, Χιλή 24 Δεκεμβρίου 1553] θεμελίωσε το Σαντιάγο στις 12 Φεβρουαρίου 1541.
Η επίθεση κατά του Σαντιάγο, από 8.000 περίπου Ινδιάνους [άλλοι ιστορικοί μιλούν για 20.000], με αρχηγό τον Μιτσιμαλόνκο [Michimalonco (http://es.wikipedia.org/wiki/Michimalonco), π. 1510-22 Φεβρουαρίου 1550], έγινε στις 11 Σεπτεμβρίου 1541. Ο Μιτσιμαλόνκο σκοτώθηκε στη μάχη του Ανταλιέν κοντά στην Κονσεπσιόν.
Η Ινές Σουάρες [Inés de Suárez (http://es.wikipedia.org/wiki/In%25C3%25A9s_Su%25C3%25A1rez), Ισπανία 1507-Χιλή 1580] έφυγε από την Ισπανία για την Αμερική, σε ηλικία 30 χρονών, σε αναζήτηση του συζύγου της που είχε πάει στην Αμερική δέκα χρόνια νωρίτερα. Μετά από μήνες αναζητήσεων ανακάλυψε ότι ο σύζυγός της είχε σκοτωθεί στο Περού. Ερωμένη στη συνέχεια του Πέδρο ντε Βαλντίβια συμμετείχε μαζί του στην εκστρατεία κατάκτησης του Περού. Αργότερα, λόγω αντιδράσεων της εκκλησίας στην εξωσυζυγική σχέση του Βαλντίβια, η Ινές παντρεύτηκε έναν από τους αξιωματικούς του, και έζησε μέχρι το θάνατό της βίον «ήρεμον και εντός των κόλπων της εκκλησίας».
“Ο πρώτος έλληνας για τον οποίο υπάρχουν στοιχεία ότι έφθασε στη Χιλή ήταν ο κρητικής καταγωγής Juan Martin de Candia (Χάνδακα), ο οποίος ήλθε στη χώρα το 1540 με τον Κατακτητή Pedro de Valdivia. Εγκαταστάθηκε ως τιμαριώτης στις περιοχές La Imperial και Chillan, τέλεσε γάμο με κυρία ισπανικής καταγωγής, απέκτησε τέσσερις γιους και πέθανε σε ηλικία ενενήντα χρονών. Μέχρι το 1565 υπολογίζεται ότι είχαν έλθει 21 Έλληνες, και στα επόμενα χρόνια και αιώνες κατέφθασαν και άλλοι, μεταξύ των οποίων και αυτοί που έλαβαν μέρος στην ναυμαχία του Iquique και στη μάχη του Dolores, ένδοξες σελίδες της Χιλιανής ιστορίας.”
[Πηγή (http://www.grecia.cl/greek/greeks/)]
If you are the site owner, please renew your premium subscription or contact support.